Het humanisme

Het humanisme is een oude leer, een samenhangend stelsel van denkbeelden en opvattingen. Kenmerkend voor humanisten is dat zij oorspronkelijke bronnen, in veel gevallen de Griekse, bestudeerden. In de Renaissance kwam het humanisme tot plotselinge bloei. De humanisten bestudeerden niet alleen oorspronkelijke geschriften; enkelen onder hen bestreden misstanden in kerk en staat. Ook in Nederland deden humanisten van zich spreken, met name in Deventer, waar nieuwe pedagogische idealen in het onderwijs werden toegepast. Bekend is de humanist Erasmus die vorsten vredelievend poogde te stemmen. Na de Renaissance leed het humanisme een sluimerend bestaan. In de 19e eeuw was het humanisme in de Hervormde Kerk, beter bekend als modernisme, reden voor afscheiding van de moederkerk. Daarna werd het een vrijzinnig protestantse aangelegenheid. Aan het begin van de 20e eeuw was het humanisme nog godsdienstig van aard (Just Havelaar). 

< Lees verder over humanisme >